Aula Leopoldina

Z Wikipodróży
Aula Leopoldina

Podium w Auli Leopldina

Aula Leopoldina – aula reprezentacyjna Uniwersytetu Wrocławskiego.

Należy do najbardziej reprezentacyjnych wnętrz świeckiej architektury barokowej na Śląsku. Jedynie ona, z zabytkowych sal uniwersytetu, przetrwała w całości. Swoją nazwę zawdzięcza fundatorowi Leopoldynowi I. Jej powstanie wiąże się z latami budowy gmachu głównego, czyli lata 1728–1738. Obecnie Aula Leopoldina jest wykorzystywana jako część muzeum uniwersyteckiego, a także jako miejsce obchodzenia głównych uroczystości uczelni.

Wejście do Auli prowadzi przez podwójne dębowe drzwi z bogatą snycerką, ozdobione orłami piastowskimi i jagiellońskimi. Wnętrze urządzone jest z przepychem rzeźby figuralnej, bogactwem sztukaterii i iluzjonistycznego malarstwa sklepieniowego. Autorem rzeźb jest Franz Joseph Mangoldt, freski malował Christopher Handle, sztukaterie są dziełem Ignatio Alberto Provisore’a. Wnętrze auli dzieli się na trzy części: chór z emporą muzyczną tuż przy wejściu, obszerne audytorium w części środkowej i wyniesione nieco podium.

Podium[edytuj]

Pośrodku stoi katedra, za nią zaś stella promocyjna. W głębi w niszy osłoniętej baldachimem, znajduje się postać siedzącego na tronie cesarza Leopolda I. Obok znajdują się rzeźby uosabiające przymioty władcy: po prawej Consilio (Roztropność) zaś po lewej Industria (Zapobiegliwość). U stóp tronu, odrzucone i wzgardzone alegorie Discordii (Zwady) i Stultitii (Głupoty). Po obu stronach podium stoją posągi zasłużonych dla uniwersytetu cesarzy: Józefa I (po stronie prawej, południowej) i Karola VI (po stronie lewej północnej).

Audytorium[edytuj]

Wzdłuż ścian stoją stalle profesorskie, nad nimi w złoconych, owalnych ramach namalowano portrety osób szczególnie zasłużonych dla jezuitów. W plafonie sklepiennym pośrodku alegoria Bożej Mądrości, nad którą widnieje Gołębica w Glorii, unoszona przez aniołów. Są tu postacie ewangelistów, ojców Kościoła i patronów wydziałów uniwersyteckich. W zewnętrznym kręgu znajduje się alegoria nauk i sztuk wyzwolonych: geometrii (z cyrklem i księgą), astronomii (z lunetą), arytmetyki, gramatyki, dialektyki, farmacji, rzeźby, malarstwa, muzyki, typografii.

Empora muzyczna[edytuj]

Wsparta na filarach, podtrzymywana przez atletów, z balustradą, na której widnieje herb Schaffgotschów oraz popiersie hr. Joanna Antona von Schaffgotscha. Na uroczystości otwarcia Akademii Leopoldyńskiej w 1732 r. hrabia reprezentował cesarza Karola VI. Fresk nad emporą wyraża apoteozę Mądrości świata w postaci bogini mądrości Ateny otoczonej przez geniuszy.

Źródła[edytuj]

„Wrocław Przewodnik” – Wydawnictwo Kartograficzne EKO-GRAF Wrocław

Dodatkowe informacje i zdjęcia znajdziesz na: Dolny Śląsk na fotografii



Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: Aula Leopoldina opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0
Geographical Coordinates