Ogród Japoński we Wrocławiu

Z Wikipodróży
Świat > Eurazja > Europa > Europa Środkowa > Polska > Województwo dolnośląskie > Wrocław > Ogród Japoński we Wrocławiu
Ogród Japoński we Wrocławiu

Ogólny krajobraz Ogrodu Japońskiego

Ogólne informacje[edytuj]

Nie trzeba jechać do Japonii, aby przez chwilę poczuć się jak w Kraju Wschodzącego Słońca, wystarczy odwiedzić Ogród Japoński we Wrocławiu, położony w Parku Szczytnickim w rejonie Hali Ludowej przy ul. Mickiewicza.

Jest to miejsce jedyne w swoim rodzaju. To nie tylko oaza ciszy i spokoju, ale również przepiękny ogród, po którym spaceruje się z wielką przyjemnością. Stanowi żywy fragment japońskiej kultury. Jest to jedno z niewielu takich miejsc w Polsce, jeśli nie w tej części Europy. Wybierając się do Ogrodu Japońskiego warto zabrać ze sobą aparat fotograficzny, aby uwiecznić piękne zakątki ogrodu.

Przydatne informacje[edytuj]

Godziny otwarcia
od 9.00 do 19.00
czynne
od 1.IV do 31.X

Ceny biletów
normalny: 3 zł
ulgowy: 1.50 zł
karnet całoroczny: 20 zł


Historia[edytuj]

Ogród Japoński jest jednym z niewielu śladów po Wystawie Światowej z 1913 roku, jakie pozostały we Wrocławskim Parku Szczytnickim. Przygotowany i urządzony przez największego wówczas japonistę – entuzjastę, hrabiego Fritza von Hochberga, przy udziale japońskiego ogrodnika Mankichi Arai był perłą wystawy. Po wystawie zlikwidowany ze względu na prowizoryczny charakter większości budowli (pawilon herbaciarni, trejaże, pergole) oraz wypożyczone elementy wyposażenia. Zachowały się ścieżki, kształt stawu oraz południowa część ogrodu z jej pagórkowatym krajobrazem, ciekami wodnymi i roślinnością.

W roku 1974 zbudowano kaskadę wodną, wzbogaconą głazami w roku 1989. Pozwala ona napełnić wodą strumienie ogrodowe. Obecny kształt kaskad jest dziełem japońskich i polskich budownicznych. Prace nad rewaloryzacją Ogrodu Japońskiego rozpoczęto w roku 1993 od pełnej inwentaryzacji drzew i opracowania kwerendy historycznej Ogrodu oraz wstępnej koncepcji rewaloryzacji.

W 1994 roku władze Wrocławia rozpoczęły rewaloryzację Ogródu Japońskiego. O pomoc merytoryczną zwrócono się do Ambasady Japonii w Warszawie. Prośba spotkała się z żywym zainteresowaniem Ambasadora Japonii – Pan Nagao Hyodo. Analiza roślinności (głównie drzew) wykazała na terenie Ogrodu aż 26 gatunków spotykanych tylko w Japonii i 28 gatunków występujących na obszarze Japonii i Azji Wschodniej – większość to pozostałość założenia z 1913 r. Po trzech latach intensywnych prac, zamysł rewaloryzacji Ogrodu Japońskiego został z powodzeniem zrealizowany.

Projekt rewaloryzacji Ogrodu w obecnym kształcie powstał na bazie materiałów historycznych i wstępnej koncepcji autorstwa polskich specjalistów – jako wspólne dzieło zespołu polsko (wrocławsko) – japońskiego, którym kierował prof. Ikuya Nishikawa, architekt krajobrazu z Tokio, a następnie pan Yoshiki Takamura z Nagoya – również architekt krajobrazu. Dzięki obecności japońskich specjalistów wszystkie projekty i prace do najdrobniejszych szczegółów odpowiadają oryginalnej japońskiej sztuce ogrodowej. Każdy element zrewaloryzowanego ogrodu ma swoje miejsce i znaczenie – często niewidoczne dla Europejczyków.

Mapy[edytuj]

Multimedialna Mapa Ogrodu[edytuj]

  Multimedialna mapa dostępna pod adresem: http://ciri.neostrada.pl/mapa.swf

Roślinność[edytuj]

Niektóre z egzotycznych roślin, występujących w OGRODZIE JAPOŃSKIM:

  • Bonsai – to drzewa oraz krzewy, hodowane w specjalnych pojemnikach, tak aby pozostawały w zminiaturyzowanej formie. Efekt ten jest uzyskiwany dodatkowo poprzez specyficzne przycinanie oraz pielęgnację.
  • Kokoryczka wielokwiatowa – rosnąca w małych grupach bylina o wysokości do 60cm. Kwiaty zwisające na cienkich szypułkach, dzwonkowate, białe z zielonym brzegiem.
  • Owoce oliwnika – drzewo do 7 m wysokości z szeroką, nieregularną koroną i zwisającymi gałęziami. Pień zwykle krzywy. Kwiaty, wewnątrz żółte, z zewnątrz srebrzystoszare.
  • Tojeść rozesłana „Aurea” – należy do rodziny pierwiosnkowatych. Oprócz soczyście zielonych liści ucieszą ma licznie występujące żółte kwiaty. Płatki układają się w kształt filiżanki.
  • Zawilec japoński – urokliwa bylina kwitnąca późnym latam. Z roku na rok rozrasta się w coraz większe kępy.
  • Śliwa wiśniowa „Pissardii” – małe drzewo o owalnej koronie. Kwiaty białe lub różowe ukazują się przed rozwojem liści
  • Magnolia Soulange’a – wysoki krzew dorastający do 4 m wysokości. Kwitnie w IV – V przed rozwojem liści. Kwiaty są duże, wewnątrz białe, zewnątrz jasno różowe.
  • Kasztanowiec biały – pochodzi z Półwyspu Bałkańskiego. Dorasta do 25 m, płatki ma białe z żółtymi lub czerwonymi plamkami u nasady.
  • Lilie wodne – w Polsce występują w naturze dwa rodzaje grzybieni: grzybienie białe i znacznie rzadsze grzybienie północne. Obydwa gatunki znajdują się pod całkowitą ochroną.
  • Kasztanowiec czerwony – w stosunku do zwyczajnego ma mniej płytkowatą, szarawą korę. Liście delikatniejsze w aspekcie unerwienia i grubiej piłkowane. Kwiaty purpurowo-czerwone.
  • Glicynia chińska – ozdobne pnącze, lewoskrętnie wijące się pędami. Może osiągać wysokość powyżej 10-18 m, rosnąc 1-3 m na rok.
  • Funkia – ozdobna bylina o niezwykle okazałych liściach w różnych barwach, o kształtach owalnych, jajowatych lub lancetowatych.
  • Klon palmowy „Inaba-Shidare” – pochodzi z Japonii, Korei i wschodnich Chin. Zachwyca delikatnymi, filigranowymi liśćmi, w zależności od odmiany różowymi, purpurowymi, kremowymi, czerwono-białymi, żółto-zielonymi, czerwono-zielonymi oraz malowniczym, parasolowatym pokrojem.
  • Różanecznik – jest jednym z częściej uprawianych krzewów ozdobnych. W zależności od rodzaju liści nazywany rododendronem lub azalią.
  • Sośnica japońska – gatunek zimozielonego drzewa. Występuje w stanie dzikim w Japonii. Trudna do wyhodowania.
  • Hortensja ogrodowa – niewysoki krzew o efektownych, kulistych, różowy, czerwonych lub niebieskawych kwiatach (VI-IX). Zabarwienie kwiatostanów zależy od odczynu gleby. Liście owalne z widocznym unerwieniem.
  • Azalia z grupy Knap Hill – najbardziej odporne na przemarzanie, mogą rosnąć w pełnym słońcu nawet na gorszym stanowisku glebowym i klimatycznym, niektóre przyjemnie pachną. Uważane są za jedne z najpiękniejszych krzewów kwitnących.
  • Irga pozioma – krzew do 0,8m wys. i 2 m szer. Liście zielone, drobne, jesienią czerwono-pomarańczowe. Owoce czerwone zostają na zimę.
  • Wiśnia piłkowana „Kiku Shidare” – pochodzi z Japonii. Jest to gatunek drzewa należącego do rodziny różowatych. Jedno z najładniej kwitnących wiosną drzewa

Obiekty i ozdoby[edytuj]

most YUMEDONO BASHI

Do Ogrodu prowadzi ogromna drewniana główna brama wejściowa zwana SUKIYA-MON, skąd można przejść do YUMEDONO BASHI, czyli drewnianego mostu nad stawem. Dochodzi się do niego kamienną szeroką drogą. Sam most posiada położony na środku zadaszony pawilon widokowy. Urozmaicona linia ścieżek pozwala na dotarcie do atrakcyjnych miejsc Ogrodu szybciej lub wolniej, otwierając przed zwiedzającymi coraz to nowe widoki, zapraszając do zatrzymania się i chwili medytacji.

Ogród posiada również boczną bramę wejściową (KABUKI), oraz dwa pawilony: dom będący pawilonem herbacianym (AZUMAYA), a także, w północnej części Ogrodu, altanę wypoczynkową – MACHAI, skąd można podziwiać całą egzotyczną urodę krajobrazu. Centralną część Ogrodu stanowią dwie kaskady wodne oraz łączący je staw. Kaskady te znajdują się w północnej i południowej części Ogrodu. Pierwsza z nich jest kaskadą „żeńską”, która nosi nazwę ONNA-DAKI. Woda w niej spływa łagodnie i powoli do stawu. Natomiast druga to „męska” kaskada OTOKO-DAKI, która jest bardzo gwałtowna. Połączone są one za pośrednictwem strumieni w stawie.

Przy bramie głównej, przy kaskadzie „męskiej” oraz w pawilonie herbacianym stoją piękne kamienne misy na wodę (TSUKUBAI) do obmywania rąk, zaopatrzone w bambusowo – drewniane czapki. Na wyspie i w kilku innych atrakcyjnych punktach ogrodu, przy alejkach, ustawiono oryginalne japońskie kamienne latarnie (TOUROU, KASUGA). Boczne ścieżki pozwalają, dzięki kamiennym mostkom (ISHI BASHI), przejść strumienie i obejść staw blisko lustra wody. Dotychczasowy most przez staw zastąpiono TAIKO BASHI – łukowym mostem drewnianym. Całość ma stalowe ogrodzenie, które swoim wyglądem przypomina bambusowe ogrodzenia w Japonii.

Obiekty budowlane – bramy, mosty i pawilony są połączeniem myśli i tradycji japońskiej z kunsztem polskich wykonawców.

Ciekawostki[edytuj]

  • Dzięki obecności japońskich specjalistów wszystkie projekty i prace, do najdrobniejszych szczegółów, odpowiadają oryginalnej japońskiej sztuce ogrodowej. Każdy element zrewaloryzowanego ogrodu ma swoje miejsce i znaczenie, trudno nieraz dostrzegalne dla Europejczyków. Ogród, nawiązując do założeń historycznych z 1913, uzyskał jednocześnie wiele zupełnie nowych elementów nadających mu niepowtarzalny charakter.
Pawilon herbaciarni
  • Współcześnie jest to już Ogród Japoński nie tylko z nazwy. Stanowi unikatowy w Europie żywy fragment japońskiej kultury (na bilecie widnieje zapis: „[..] Obecny kształt ogrodu zawdzięczamy pracy polskich i japońskich specjalistów, którymi na etapie projektowym kierował prof. Ikuya Nishikawa. Japońscy specjaliści od budowy ogrodów wraz z firmami polskimi stworzyli w czasie 2 lat piękny zakątek o typowo japońskim charakterze [..]”).
  • W stawie łączącym kaskadę „męską” z kaskadą „żeńską” możemy obserwować pływające ogromne i kolorowe (białe, pomarańczowe, szare) karpie japońskie.
  • Oficjalne otwarcie 15 maja 1997 roku połączono z nadaniem ogrodowi nazwy Haku Koen, czyli Biało-Czerwony, jak kolory narodowych flag Polski i Japonii
  • Ogród Japoński został doszczętnie zniszczony w kilka tygodni po otwarciu. W czasie powodzi w 1997r., poziom wody sięgał 80 cm nad poziomem mostu YUMEDONO BASHI.

Bibliografia[edytuj]

  • Oficjalna strona Ogrodu Japońskiego:

Linki zewnętrzne[edytuj]

  • Oficjalna strona Ogrodu Japońskiego:

http://www.wroclaw.pl/ogrod/index.htm

  • Pozostałe strony:

http://wroclawzwyboru.blox.pl/2005/09/Ogrod-Japonski.html

http://www.adamski.pl/miasta/wroclaw/ogrod-japonski/

http://wroclaw.hydral.com.pl/000150,obiekt.html

http://www.kazik.com.pl/ogjap/index.html

http://wiadomosci.polska.pl/polecamy/article,Ogrod_Japonski_we_Wroclawiu,id,234880.htm

http://www.tube360.pl/wroclaw/ogrod-japonski.html

  • Galerie zdjęć:

http://picasaweb.google.com/alechki/OgrDJapoSki28072007?authkey=Zn0hf7yKtoQ http://picasaweb.google.com/alechki/OgrDJapoSki10042008?authkey=Yo1G7MFcWkM http://picasaweb.google.com/alechki/OgrDJapoSki19042008?authkey=uSjSxT2od7A

http://www.wroclaw.pl/ogrod/index.htm

  • Pozostałe strony:

http://wroclawzwyboru.blox.pl/2005/09/Ogrod-Japonski.html
http://www.wroclaw.pl/ogrod/index.htm
http://www.wroclaw.pl/m8973/
http://www.adamski.pl/miasta/wroclaw/ogrod-japonski/
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ogr%C3%B3d_Japo%C5%84ski_we_Wroc%C5%82awiu
http://wroclaw.hydral.com.pl/000150,obiekt.html
http://www.kazik.com.pl/ogjap/index.html
http://wiadomosci.polska.pl/polecamy/article,Ogrod_Japonski_we_Wroclawiu,id,234880.htm
http://www.biolog.pl/encyclopedia-203.html
http://hebino.superhost.pl/k/artykuly/ogrod_japonski_we_wroclawiu/ogrod_japonski.pdf

  • Książki i e-Bookki:

„Ogród Japoński we Wrocławiu” Arkadiusz Adamski (http://www.adamski.pl/ebook/Ogrod_Japonski.pdf)

„Ogród japoński we Wrocławiu” Łanowiecki Mirosław, Chudzyński Lesław

„Przewodnik po Wrocławiu” Małgorzata Urlich-Kornack



Na niniejszej stronie wykorzystano treści ze strony: Ogród Japoński we Wrocławiu opublikowanej w portalu Wikitravel; autorzy: w historii edycji; prawa autorskie: na licencji CC-BY-SA 1.0